23%%

Mam tylko 23% baterii więc nie mam czasu na dłuższe wywody, a w takiej zimnicy nie będę biegać w poszukiwaniu zasilacza. szczególnie że już straciłam 7% na nieudane próby zalogowania się do komputera po ciemku. Więc tak, jest ciemno, zimno i kończy się prąd w komputerze. Do tego mam trudności z trafianiem w niektóre klawisze po ciemku, takie z shift oraz w delete.
Jak widać z godziny oraz okoliczności przyrody w jakich powstaje niniejsza notka, mam urlop od tygodnia. Co oznacza, że już 3 razy byłam w pracy, budzę się o 6 lub wcześniej i mam straszny bałagan w domu i nic do jedzenia z wyjątkiem jaj. Byłam też na zabiegach dopieszczająco-upiększających 2 razy. To doświadczenie uczy, że nie należy spędzać urlopu w domu, ani w żadnym mieście w którym firma pracodawca ma oddział/filię/sklep/myjnię. Chyba że pracodawca ma spa, to mogłabym rozważyć ewentualnie. Jakbyście słyszały, że ktoś szuka testera spa, to dajcie znaka :)
Wizyty w salonach urody stanowiły pewne urozmaicenie tego pracowitego tygodnia. Oprócz popaplania, o czym było, uzyskałam wygładzenie, rozjaśnienie, ujędrnienie, wymuskanie i usłyszałam wiele miłych słów nt. mojej żuchwy (że taka widoczna).
Doświadczenie minionego tygodnia czyni mnie a jakże przygotowaną na kolejny etap wypoczynku, czyli wyjazd do kurortu w ciepłym kraju. Aha, lecimy z Dzieckiem dzisiaj.
Chociaż to nic pewnego, bo wczoraj przed snem Dziecko bardzo prosiło, abyśmy udali się do Egiptu taksówką ewentualnie autobusem, ale takim z kasownikiem. Więc być może będzie scena i zawrócą samolot na najbliższy przystanek ZTM.
Jeszcze muszę załatwić trzysta spraw i zakupów, nie zapomnieć zrobić kanapek na drogę, naładować baterii i bateryjek, zdecydować się na któreś sandałki oraz torbę plażową, może zjeść lunch z M i pozyskać dewizy w niezadużych nominałach. Wczoraj wieczorem mieli same setki w mojej części Warszawy.
No to pa, będę o Was myśleć ciepło, kochane!

Komentarze

  1. Kaja15 listopada 2011 08:38

    Kochani. wspaniałego urlopu z dala od zakładu pracy oraz temperatur ujemnych! Już tęsknię. ps nie zapomnijcie skasować biletów ;-)

    OdpowiedzUsuń
  2. Anonimowy15 listopada 2011 10:16

    Jak smiesz! ;)
    Ja wlasnie obskrobalam samochod z lodu.
    Tez chce do kurortu i do salonu pieknosci.

    OdpowiedzUsuń
  3. greta16 listopada 2011 16:43

    Wzniosę się ponad zielone obszary zazdrości (w mojej części globu permanentnie nie ma słońca)i też Wam pożyczę miłego urlopowania. Ech.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

System update

Dziewczyny z MbL mi przypomniały, że mam bloga i blogerskie alter ego. Z tej to okazji pomyślałam, że może mały updejt spraw, z którymi ostatnio muszę dawać sobie radę: - bezsenność, obrażalstwo i zazdrość Dziecka - ciężar 50 zaręczynowych diamentów - rozterki z cyklu, co mam dziś zblendować w moim ukochanym vitamixie (tak, Unold numer dwa też pojechał do reklamacji i nie chcę go już oglądać. Sprzedałam nerkę i kupiłam vitamixa, pfff) - jak się zabrać za subjuntivo - interaktywne kampanie marketingowe. Ale spoko, ze wszystkim daję radę :)
Czytaj więcej

Zwierzątka

Prowadzę wojnę z molami, takimi od kaszy, i przegrywam. Zaczęłam ekologicznie i humanitarnie, od posprzątania, octu i pieprzu. Zwierzątka poczuły sie dobrze i bezpiecznie i zaczęły się mnożyć na potęgę. No to zrezygnowałam z humanitarnie. Zaczęłam je ekologicznie wybijać, klap-klap i wrzucać do śmieci organicznych. Widocznie mole nie mają świadomości zbiorowej, bo te nie wyklaskane nadal się pięknie mnożyły. Unia marzy o takim przyroście naturalnym! Wobec ewidentnego braku sukcesów, mimo wyjątkowo wysprzatanych szafek kuchennych, wciąż znajdowałam białe robale w herbacie owocowej i orzechach. Nie pomogły klipsy na torebkach, zakręcane słoiki, puszki i szafki spryskane octem a następnie posypane pieprzem mielonym. Odwiesiłam dumę, honor i zasady na hak i kupiłam pułapkę Rajd nasaczoną dobrą przemysłową chemią owadobójczą dedykowaną molom. Pułapki są duże i lepkie i montuje sie je na wewnętrznej stronie drzwiczek. Z chwilą zawieszenia mole przestały się objawiać. Przez pierwszy tydzień ...
Czytaj więcej

Dawno dawno temu

Obraz
Dziś o przemijaniu. Zachciało mi się pogrzebać w fotografiach. Takich starych, wydrukowanych na papierze błysk 10x15. Bardzo starych. Z liceum. Z czasów przedwarszawskich, przedpracowych, przeddzieciowych, przedkredytowych, przedzmarszczkowych. Wakacje były wtedy zawsze w lecie i trwały 2 miesiące, a na Mazurach było czysto i miejscami zupełnie pusto. Moi dziadkowie żyli, mój ojciec miał fale we włosach, a ja chodziłam w glanach i bez makijażu. Nie mogę uwierzyć, że nie lubiłam wtedy moich włosów. Sądziłam na dodatek że jestem gruba. Oczywiste było, że moje życie może się potoczyć według milionów zupełnie niebanalnych scenariuszy i że na pewno nie popełnię klasycznych błędów dorosłych. Grzebanie w przeszłości to ryzykowna sprawa. Niechcący wywołałam ducha z przeszłości, uchyliły się drzwi nie otwierane od dawna i powiało starym smutkiem. Bardzo mi dziś samotnie w związku z tym. Garnę się do ludzi i pozwalam sobie na więcej lenistwa niż zwykle.
Czytaj więcej