Lęk uogólniony

 Mój lęk jest ogromny. Stoję na skrawku trawy w słońcu. Skrawek ma może 60 cm średnicy. Dookoła toczą się burze i wojny i tylko cudem mnie jeszcze nie zmiotły. To kwestia czasu. Im więcej czasu udaje mi się przetrwać w tym świetle, tym bliżej jestem zagłady.

Jak przestać się bać?

Czy to jest mój wybór?

Czy mogę zrobić coś innego niż dawać radę?


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

System update

Dziewczyny z MbL mi przypomniały, że mam bloga i blogerskie alter ego. Z tej to okazji pomyślałam, że może mały updejt spraw, z którymi ostatnio muszę dawać sobie radę: - bezsenność, obrażalstwo i zazdrość Dziecka - ciężar 50 zaręczynowych diamentów - rozterki z cyklu, co mam dziś zblendować w moim ukochanym vitamixie (tak, Unold numer dwa też pojechał do reklamacji i nie chcę go już oglądać. Sprzedałam nerkę i kupiłam vitamixa, pfff) - jak się zabrać za subjuntivo - interaktywne kampanie marketingowe. Ale spoko, ze wszystkim daję radę :)
Czytaj więcej

Dzień blogera

Dziś dzień blogera. Czy dzień blogów. Wyczytałam to na wallu Lidla, więc to na pewno prawda. Wszystkiego Wam najlepszego, Drodzy Blogerzy, żeby Wam klikali i komentowali, polecali i lajkowali, a nawet żeby Was linkowali i cytowali. I wydali Was drukiem za parę lat. Albo nakręcili film na podstawie Waszych historii. O mnie powstanie telenowela, akcja obowiązkowo dziać się będzie w Caracas. Dramat za dramatem. Radość i rozpacz, Od skrajności w skrajność. Będę się jako główna bohaterka przetaczać po atłasowych narzutach na wielkich łożach i łkać. Całować namiętnie, policzkować, trzaskać drzwiami i wchodzić do kolejnych pomieszczeń, gdzie wszyscy będą zamierać na mój widok. Koniec odcinka. Albo raczej taka saga jak Dom nad rozlewiskiem. Tylko że w bloku, ale z ambicjami apartamentowca. Blok nad autostradą. Czas spędzony na przemian przy garach w kuchni, przy kieliszku z winem na balkonie, przy wózku w Lidlu, na zbieraniu klocków, na rozmyślaniach o samotności, na krótkich chwilach nie
Czytaj więcej

Zwierzątka

Prowadzę wojnę z molami, takimi od kaszy, i przegrywam. Zaczęłam ekologicznie i humanitarnie, od posprzątania, octu i pieprzu. Zwierzątka poczuły sie dobrze i bezpiecznie i zaczęły się mnożyć na potęgę. No to zrezygnowałam z humanitarnie. Zaczęłam je ekologicznie wybijać, klap-klap i wrzucać do śmieci organicznych. Widocznie mole nie mają świadomości zbiorowej, bo te nie wyklaskane nadal się pięknie mnożyły. Unia marzy o takim przyroście naturalnym! Wobec ewidentnego braku sukcesów, mimo wyjątkowo wysprzatanych szafek kuchennych, wciąż znajdowałam białe robale w herbacie owocowej i orzechach. Nie pomogły klipsy na torebkach, zakręcane słoiki, puszki i szafki spryskane octem a następnie posypane pieprzem mielonym. Odwiesiłam dumę, honor i zasady na hak i kupiłam pułapkę Rajd nasaczoną dobrą przemysłową chemią owadobójczą dedykowaną molom. Pułapki są duże i lepkie i montuje sie je na wewnętrznej stronie drzwiczek. Z chwilą zawieszenia mole przestały się objawiać. Przez pierwszy tydzień
Czytaj więcej