A capella nie dojechalla

Zespolu nie ma, a juz jego pora. Przygotwalam sie jak na wojne, to znaczy spodnie numer za duze leza w gotowosci, M uprzedzony, ze ma chodzic jak w zegarku i nie wychylac sie, naleweczka w pogotowiu itede. A tu zespolu nie ma. I dobra nasza!
Na cykliczna porcje narzekan, jekow i utyskan musze widocznie jeszcze bardziej zasluzyc:)

Na razie rozkoszuje sie brakiem.

Siedze sobie otoz to przed komputerkiem mimo ze popoludnie i to moja zwykla pora na zachrzan domowy. Z tym, ze ja naprawde nie mam co robic!!! Obiadeczek jest zjedzony, na jutro zostalo. Gary zrobione. Mieszkanie z ubran uprzatniete - to M w ramach przygotowan do zespolu zrobil. Lazienka i podlogi czekaja na pania Ewa, ktora jutro wkracza tu z mopem. Dziecko bawi sie samodzielnie torami w swoim pokoju. Czasem ziewa, co znaczy, ze chyba pojdzie niedlugo spac, no nie?

Chyba zamula przed tv? :)

Za tytul niniejszej notki uprzejme podzieki naleza sie Filipowi J. i Kochanej Trojeczce.

Komentarze

  1. Krysia18 listopada 2009 20:34

    A capella nie dojechalla, bo opony ma w piwnicy.Czy ją to wpienia, a zupę?
    ( A może te opony są od Fordziny?)
    A jak było w kolejce?

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

System update

Dziewczyny z MbL mi przypomniały, że mam bloga i blogerskie alter ego. Z tej to okazji pomyślałam, że może mały updejt spraw, z którymi ostatnio muszę dawać sobie radę: - bezsenność, obrażalstwo i zazdrość Dziecka - ciężar 50 zaręczynowych diamentów - rozterki z cyklu, co mam dziś zblendować w moim ukochanym vitamixie (tak, Unold numer dwa też pojechał do reklamacji i nie chcę go już oglądać. Sprzedałam nerkę i kupiłam vitamixa, pfff) - jak się zabrać za subjuntivo - interaktywne kampanie marketingowe. Ale spoko, ze wszystkim daję radę :)
Czytaj więcej

Zwierzątka

Prowadzę wojnę z molami, takimi od kaszy, i przegrywam. Zaczęłam ekologicznie i humanitarnie, od posprzątania, octu i pieprzu. Zwierzątka poczuły sie dobrze i bezpiecznie i zaczęły się mnożyć na potęgę. No to zrezygnowałam z humanitarnie. Zaczęłam je ekologicznie wybijać, klap-klap i wrzucać do śmieci organicznych. Widocznie mole nie mają świadomości zbiorowej, bo te nie wyklaskane nadal się pięknie mnożyły. Unia marzy o takim przyroście naturalnym! Wobec ewidentnego braku sukcesów, mimo wyjątkowo wysprzatanych szafek kuchennych, wciąż znajdowałam białe robale w herbacie owocowej i orzechach. Nie pomogły klipsy na torebkach, zakręcane słoiki, puszki i szafki spryskane octem a następnie posypane pieprzem mielonym. Odwiesiłam dumę, honor i zasady na hak i kupiłam pułapkę Rajd nasaczoną dobrą przemysłową chemią owadobójczą dedykowaną molom. Pułapki są duże i lepkie i montuje sie je na wewnętrznej stronie drzwiczek. Z chwilą zawieszenia mole przestały się objawiać. Przez pierwszy tydzień ...
Czytaj więcej

Dawno dawno temu

Obraz
Dziś o przemijaniu. Zachciało mi się pogrzebać w fotografiach. Takich starych, wydrukowanych na papierze błysk 10x15. Bardzo starych. Z liceum. Z czasów przedwarszawskich, przedpracowych, przeddzieciowych, przedkredytowych, przedzmarszczkowych. Wakacje były wtedy zawsze w lecie i trwały 2 miesiące, a na Mazurach było czysto i miejscami zupełnie pusto. Moi dziadkowie żyli, mój ojciec miał fale we włosach, a ja chodziłam w glanach i bez makijażu. Nie mogę uwierzyć, że nie lubiłam wtedy moich włosów. Sądziłam na dodatek że jestem gruba. Oczywiste było, że moje życie może się potoczyć według milionów zupełnie niebanalnych scenariuszy i że na pewno nie popełnię klasycznych błędów dorosłych. Grzebanie w przeszłości to ryzykowna sprawa. Niechcący wywołałam ducha z przeszłości, uchyliły się drzwi nie otwierane od dawna i powiało starym smutkiem. Bardzo mi dziś samotnie w związku z tym. Garnę się do ludzi i pozwalam sobie na więcej lenistwa niż zwykle.
Czytaj więcej