Nie wiem

Z tym wróciłam:

Wiem, że mnóstwo przeżyłam
Przyjaźnie przypieczętowane paktem krwi
Miłość i totalne zjednoczenie
Małżeństwo, macierzyństwo, rozstanie
Samotność i kilku kochanków
Uwielbienie i odrzucenie
Samodzielność i bezradność

Wiem, że mnóstwo osiągnęłam
Dom, rodzinę, karierę
Inwestycje trafione i chybione
Stanowisko i uznanie

Wiem, że mnóstwo umiem
Przeczytałam setki książek
Skończyłam studia
Prowadziłam badania i poszukiwania
Odbyłam godziny szkoleń i warsztatów
Praktykowałam prosto z serca na żywej tkance moich bliskich

Wiem, że mnóstwo widziałam
Byłam na 4 kontynentach
Pływałam w 2 oceanach i dziesiątkach mórz
Byłam na wyspach, pustyniach i w dżungli
Widziałam roje wielkich miast i pustkowia

Wiem, że mnóstwa doświadczyłam
Zrozumienia i niezrozumienia
Oświecenia i ciemnoty
Miłości i nienawiści
Obfitości i ubóstwa
Otwartości i zamknięcia
Wszystko to brałam i dawałam

Im wyżej się wspinam, tym szerszy jest horyzont
Gdziekolwiek nie pójdę, tam docieram do rozstania kolejnych dróg
Każda przeczytana książka zawiera bibliografię z dziesiątkami pozycji
Im więcej ludzi poznaję, tym więcej mam pytań
Im więcej mam odpowiedzi, tym więcej zastosowań dla nich
Im głębiej wchodzę w siebie, tym ciemniej wokół mnie
Im więcej wiem, tym więcej nie wiem
Nie wiem, czego nie wiem
Nie wiem, ile nie wiem
Wiem, że nie wiem
Nie wiem.

Komentarze

  1. Anonimowy14 lipca 2013 17:46

    Może lepiej nie wiedzieć..Wtedy wszystko pięknie zakakujące, nawet my sami siebie..

    OdpowiedzUsuń
  2. Anonimowy16 lipca 2013 10:38

    Jestem pod wrażeniem i nie wiem, jak skomentować:)

    OdpowiedzUsuń
  3. Simera17 lipca 2013 01:03

    Czyli jednak niespełnienie...?
    A może źle interpretuje...

    OdpowiedzUsuń
  4. Agata17 lipca 2013 18:16

    nie ma złych interpretacji, ale jeśli spełnienie w ogóle jest możliwe, to ja jestem bardzo blisko :)

    Dla mnie uwalniające odkrycie - nie wiem i nie będę wiedzieć. I już, wrzucam na luz :)

    A tak przy okazji, to ja coś zepsułam z zaproszeniem od Ciebie, jest już nieaktualne, a ja nadal nie mogę się dobrać do Twojego bloga:)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

System update

Dziewczyny z MbL mi przypomniały, że mam bloga i blogerskie alter ego. Z tej to okazji pomyślałam, że może mały updejt spraw, z którymi ostatnio muszę dawać sobie radę: - bezsenność, obrażalstwo i zazdrość Dziecka - ciężar 50 zaręczynowych diamentów - rozterki z cyklu, co mam dziś zblendować w moim ukochanym vitamixie (tak, Unold numer dwa też pojechał do reklamacji i nie chcę go już oglądać. Sprzedałam nerkę i kupiłam vitamixa, pfff) - jak się zabrać za subjuntivo - interaktywne kampanie marketingowe. Ale spoko, ze wszystkim daję radę :)
Czytaj więcej

Zwierzątka

Prowadzę wojnę z molami, takimi od kaszy, i przegrywam. Zaczęłam ekologicznie i humanitarnie, od posprzątania, octu i pieprzu. Zwierzątka poczuły sie dobrze i bezpiecznie i zaczęły się mnożyć na potęgę. No to zrezygnowałam z humanitarnie. Zaczęłam je ekologicznie wybijać, klap-klap i wrzucać do śmieci organicznych. Widocznie mole nie mają świadomości zbiorowej, bo te nie wyklaskane nadal się pięknie mnożyły. Unia marzy o takim przyroście naturalnym! Wobec ewidentnego braku sukcesów, mimo wyjątkowo wysprzatanych szafek kuchennych, wciąż znajdowałam białe robale w herbacie owocowej i orzechach. Nie pomogły klipsy na torebkach, zakręcane słoiki, puszki i szafki spryskane octem a następnie posypane pieprzem mielonym. Odwiesiłam dumę, honor i zasady na hak i kupiłam pułapkę Rajd nasaczoną dobrą przemysłową chemią owadobójczą dedykowaną molom. Pułapki są duże i lepkie i montuje sie je na wewnętrznej stronie drzwiczek. Z chwilą zawieszenia mole przestały się objawiać. Przez pierwszy tydzień ...
Czytaj więcej

Dawno dawno temu

Obraz
Dziś o przemijaniu. Zachciało mi się pogrzebać w fotografiach. Takich starych, wydrukowanych na papierze błysk 10x15. Bardzo starych. Z liceum. Z czasów przedwarszawskich, przedpracowych, przeddzieciowych, przedkredytowych, przedzmarszczkowych. Wakacje były wtedy zawsze w lecie i trwały 2 miesiące, a na Mazurach było czysto i miejscami zupełnie pusto. Moi dziadkowie żyli, mój ojciec miał fale we włosach, a ja chodziłam w glanach i bez makijażu. Nie mogę uwierzyć, że nie lubiłam wtedy moich włosów. Sądziłam na dodatek że jestem gruba. Oczywiste było, że moje życie może się potoczyć według milionów zupełnie niebanalnych scenariuszy i że na pewno nie popełnię klasycznych błędów dorosłych. Grzebanie w przeszłości to ryzykowna sprawa. Niechcący wywołałam ducha z przeszłości, uchyliły się drzwi nie otwierane od dawna i powiało starym smutkiem. Bardzo mi dziś samotnie w związku z tym. Garnę się do ludzi i pozwalam sobie na więcej lenistwa niż zwykle.
Czytaj więcej