Łańcuszek tylko dla blogerów

Zostałam nominowana w blogerskim łańcuszku Liebster Award. Bardzo dziękuję Kajzarom !
Wydaje mi się, że jakiś czas temu ktoś mnie już zapraszał do tej zabawy. Bardzo przepraszam DolceVitę, ale nie pamiętałam kto i kiedy, ani jakim kanałem, ponieważ mi to zupełnie umknęło. Teraz robiąc swoje nominacje, odkryłam że nominowałyśmy się nawzajem. Namieszałam... 
No to do dzieła.

 Po pierwsze zasady (trzeba mieć, żeby mieć co łamać)
Nominację otrzymuje blogger od innego bloggera. Nagrody zazwyczaj otrzymują blogi o małej ilości obserwujących (do 200), co pozwala na ich dalsze promowanie. Blogger odpowiada na 11 pytań otrzymanych od osoby nominującej. Następnie ma za zadanie nominować 11 osób i podać nowe pytania.

 Po drugie primo moje odpowiedzi na pytania Kajzarów. Uwaga, będą zaskakujące :)
  1. Kim jesteś?
Człowiekiem. Czasem bestią, ale zazwyczaj człowiekiem. Innym definicjom się nie poddaję :P


  1. Od kiedy piszesz bloga? Czy coś Cię skłoniło do tego, czy tak po prostu wyszło, sam / sama nie wiesz kiedy? 

No jak to, przecież w historii bloga to widać. Od dawna. Skłoniło mnie to, że mi się w środku przestało mieścić.

  1. Lubisz czytać? Co czytasz? Książki, artykuły, dowcipy, gazetkę z Tesco?
Wszystko, gazetkę z Tesco zawsze. Ale rossmanowa rządzi. Wierszy nie czytam. Etykiety lubię czytać, szczególnie na kosmetykach w cudzych łazienkach. No, to powiedziałam to w końcu.

  1. Chodzą mi po głowie pytania dot. szkoły i edukacji, więc i je podam: co myślisz, o studiach wyższych? Czy są w życiu potrzebne, jeśli tak, do czego, jeśli nie, dlaczego.
Bardzo są potrzebne, ale nie ważne co się studiuje tylko jak. Zabawa, kontakty, zajęcia z logiki. Tak, potrzebne.

  1. Pamiętasz jakieś ciekawe lekcje w szkole? Opisz najciekawszą, w której brałeś udział.
Lubiłam chodzić do szkoły, dużo było fajnych lekcji, a w zasadzie nauczycieli. Najciekawsza była ta, kiedy przyszli studenci nas oglądać, a ja zrobiłam "pokazowy" rozbiór wiersza i produkowałam się przez 20 minut, a potem się okazało, że tam, gdzie ja interpretowałam użycie w przenośni słowa "gniazda" było tak naprawdę napisane "gwiazda". No, rypnęła mi się ta analiza wówczas.

  1. Czy wiesz co to jest nauczanie domowe i dlaczego (na jakich zasadach) można dziecka nie puszczać do szkoły?
WIem, nie wiem. 

  1. Prawie każdy ma świra na jakimś punkcie. Ty jakiego karmisz?
Stosuję ocet jabłkowy prawie do wszystkiego. Piję go, myję się nim, moczę się w nim, nacieram, sprzątam, odplamiam, odkażam. Kocham ten zapach.

  1. Czego lubisz słuchać?
Historii.

  1. Co to jest polityka?
To jest mój blog, więc napiszę co to jest moja polityka. Moja polityka to szczerość, przygoda, przyjemność. Uprawiam tylko taką politykę.

  1. Kto w Twoim świecie jest najważniejszy?
Oczywiście, że ja!!

  1. Lubisz rosół? Ja uwielbiam ;)
To jedyna zupa, której nie lubię.  Ale gotuję dość często bo Dziecko lubi.

Po drugie secundo moje odpowiedzi na pytania DolceVitaPodróżnika:

 1. Podróż marzeń? 
Indie

2. Wakacje życia?
Niekończące się w Hiszpanii. Ew. miesiąc na Barbados. 


3. Smaki, które kojarzą mi się z dzieciństwem?
Chleb ze smalcem i czereśnie

4. Książka, do której wracam?
Fuck It czyli jak osiągnąć spokój ducha.

5. Film/ serial, który oglądam w kółko a i tak mi się nie nudzi?;)
Nie ma takiego.

6. Nie lubię w ludziach...
Sknerstwa, cwaniactwa, kłamania, wścibstwa, plotkarstwa, zazdrości, marudzenia, narzekania, bałaganiarstwa, fałszywej skromności, fałszywego czegokolwiek, lizusostwa i wielu innych cech.

7. Co wywołuje u mnie uśmiech?
Sarkazm i łaskotki :)

8. Kiecka czy spodnie?? ;)
Kiecka!

9. Trampki czy obcasy?? ;)
Trampki

10. Kawa czy herbata?? ;)
Kawa

11. Kotlet z kurczaka czy cukini??? :)
Cukini

Po trzecie moje nominacje w kolejności przypadkowej. 



Po czwarte, moje pytania:

1. Czy słowa mają dla Ciebie kolory?
2. Białe czy czerwone?
3. Do kina czy na film?
4. Który błąd językowy najbardziej Cię wkurza?
5. Jakiego języka chcesz się nauczyć?  
6. Książka, która zmieniła Twoje życie.
7. Jak, oprócz pisania bloga, realizujesz potrzebę tworzenia? 
8. Ulubiony zapach.
9. Jak nauczyć dziecko porządku w pokoju?
10. Czego ciekawego się ostatnio nauczyłaś/nauczyłeś?
11. Czego się boisz?

Bawcie się dobrze!!  

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

System update

Dziewczyny z MbL mi przypomniały, że mam bloga i blogerskie alter ego. Z tej to okazji pomyślałam, że może mały updejt spraw, z którymi ostatnio muszę dawać sobie radę: - bezsenność, obrażalstwo i zazdrość Dziecka - ciężar 50 zaręczynowych diamentów - rozterki z cyklu, co mam dziś zblendować w moim ukochanym vitamixie (tak, Unold numer dwa też pojechał do reklamacji i nie chcę go już oglądać. Sprzedałam nerkę i kupiłam vitamixa, pfff) - jak się zabrać za subjuntivo - interaktywne kampanie marketingowe. Ale spoko, ze wszystkim daję radę :)
Czytaj więcej

Zwierzątka

Prowadzę wojnę z molami, takimi od kaszy, i przegrywam. Zaczęłam ekologicznie i humanitarnie, od posprzątania, octu i pieprzu. Zwierzątka poczuły sie dobrze i bezpiecznie i zaczęły się mnożyć na potęgę. No to zrezygnowałam z humanitarnie. Zaczęłam je ekologicznie wybijać, klap-klap i wrzucać do śmieci organicznych. Widocznie mole nie mają świadomości zbiorowej, bo te nie wyklaskane nadal się pięknie mnożyły. Unia marzy o takim przyroście naturalnym! Wobec ewidentnego braku sukcesów, mimo wyjątkowo wysprzatanych szafek kuchennych, wciąż znajdowałam białe robale w herbacie owocowej i orzechach. Nie pomogły klipsy na torebkach, zakręcane słoiki, puszki i szafki spryskane octem a następnie posypane pieprzem mielonym. Odwiesiłam dumę, honor i zasady na hak i kupiłam pułapkę Rajd nasaczoną dobrą przemysłową chemią owadobójczą dedykowaną molom. Pułapki są duże i lepkie i montuje sie je na wewnętrznej stronie drzwiczek. Z chwilą zawieszenia mole przestały się objawiać. Przez pierwszy tydzień ...
Czytaj więcej

Dawno dawno temu

Obraz
Dziś o przemijaniu. Zachciało mi się pogrzebać w fotografiach. Takich starych, wydrukowanych na papierze błysk 10x15. Bardzo starych. Z liceum. Z czasów przedwarszawskich, przedpracowych, przeddzieciowych, przedkredytowych, przedzmarszczkowych. Wakacje były wtedy zawsze w lecie i trwały 2 miesiące, a na Mazurach było czysto i miejscami zupełnie pusto. Moi dziadkowie żyli, mój ojciec miał fale we włosach, a ja chodziłam w glanach i bez makijażu. Nie mogę uwierzyć, że nie lubiłam wtedy moich włosów. Sądziłam na dodatek że jestem gruba. Oczywiste było, że moje życie może się potoczyć według milionów zupełnie niebanalnych scenariuszy i że na pewno nie popełnię klasycznych błędów dorosłych. Grzebanie w przeszłości to ryzykowna sprawa. Niechcący wywołałam ducha z przeszłości, uchyliły się drzwi nie otwierane od dawna i powiało starym smutkiem. Bardzo mi dziś samotnie w związku z tym. Garnę się do ludzi i pozwalam sobie na więcej lenistwa niż zwykle.
Czytaj więcej