Nie zrobiłam pisanek

Przez ten powrót do młodości oraz czas dla siebie w moim życiu zapanowała ogólna afirmacja i akceptacja, a ja poczułam się częścią kosmosu, boskiej układanki, mającej cel i sens. Czyli nuda.
Ale czas leczy rany i wszystko wraca do normy czyli do chaosu.
Nosz nie nie mogłam dziś uwierzyć, ile posiadam w majątku dorobkowym małżeńskim czarnych skarpet, drewnianych szpatułek kuchennych, resorków oraz gazet o Zygzaku.
Dzięki nowej miłości Dziecka, czyli słoniowi Dumbo, miałam niespotykany luksus zajmować się jedną rzeczą na raz, czyli sprzątaniem, a nie jak zwykle, sprzątaniem, gotowaniem i organizowaniem wyścigów. I ja po prostu nie ogarniam umysłem, jak funkcjonuje kobieta z gromadką dzieci i etatem, że jej dom lśni, na stole wykrochmalone serwetki, na obiad 2 dania z surówką i deserem, pisanki, pasztety, wyprasowane majtki, czerwone paznokcie i co środa drinki z koleżankami, a w piątki pilates. Jak sobie czasem o tym myślę i się nie daj Boże rozejrzę po moim mieszkaniu, to mnie autentycznie dopada poczucie niższości.
Dodatkowo mój poświąteczny rozmiar utrudnia kontynuację akceptacji samej siebie.
Jeszcze tylko M nie podpadł, ale to kwestia dni...

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

System update

Dziewczyny z MbL mi przypomniały, że mam bloga i blogerskie alter ego. Z tej to okazji pomyślałam, że może mały updejt spraw, z którymi ostatnio muszę dawać sobie radę: - bezsenność, obrażalstwo i zazdrość Dziecka - ciężar 50 zaręczynowych diamentów - rozterki z cyklu, co mam dziś zblendować w moim ukochanym vitamixie (tak, Unold numer dwa też pojechał do reklamacji i nie chcę go już oglądać. Sprzedałam nerkę i kupiłam vitamixa, pfff) - jak się zabrać za subjuntivo - interaktywne kampanie marketingowe. Ale spoko, ze wszystkim daję radę :)
Czytaj więcej

Zwierzątka

Prowadzę wojnę z molami, takimi od kaszy, i przegrywam. Zaczęłam ekologicznie i humanitarnie, od posprzątania, octu i pieprzu. Zwierzątka poczuły sie dobrze i bezpiecznie i zaczęły się mnożyć na potęgę. No to zrezygnowałam z humanitarnie. Zaczęłam je ekologicznie wybijać, klap-klap i wrzucać do śmieci organicznych. Widocznie mole nie mają świadomości zbiorowej, bo te nie wyklaskane nadal się pięknie mnożyły. Unia marzy o takim przyroście naturalnym! Wobec ewidentnego braku sukcesów, mimo wyjątkowo wysprzatanych szafek kuchennych, wciąż znajdowałam białe robale w herbacie owocowej i orzechach. Nie pomogły klipsy na torebkach, zakręcane słoiki, puszki i szafki spryskane octem a następnie posypane pieprzem mielonym. Odwiesiłam dumę, honor i zasady na hak i kupiłam pułapkę Rajd nasaczoną dobrą przemysłową chemią owadobójczą dedykowaną molom. Pułapki są duże i lepkie i montuje sie je na wewnętrznej stronie drzwiczek. Z chwilą zawieszenia mole przestały się objawiać. Przez pierwszy tydzień ...
Czytaj więcej

Dawno dawno temu

Obraz
Dziś o przemijaniu. Zachciało mi się pogrzebać w fotografiach. Takich starych, wydrukowanych na papierze błysk 10x15. Bardzo starych. Z liceum. Z czasów przedwarszawskich, przedpracowych, przeddzieciowych, przedkredytowych, przedzmarszczkowych. Wakacje były wtedy zawsze w lecie i trwały 2 miesiące, a na Mazurach było czysto i miejscami zupełnie pusto. Moi dziadkowie żyli, mój ojciec miał fale we włosach, a ja chodziłam w glanach i bez makijażu. Nie mogę uwierzyć, że nie lubiłam wtedy moich włosów. Sądziłam na dodatek że jestem gruba. Oczywiste było, że moje życie może się potoczyć według milionów zupełnie niebanalnych scenariuszy i że na pewno nie popełnię klasycznych błędów dorosłych. Grzebanie w przeszłości to ryzykowna sprawa. Niechcący wywołałam ducha z przeszłości, uchyliły się drzwi nie otwierane od dawna i powiało starym smutkiem. Bardzo mi dziś samotnie w związku z tym. Garnę się do ludzi i pozwalam sobie na więcej lenistwa niż zwykle.
Czytaj więcej