Rano

Ale sie wylenilam w ten weekend. Wyspalam. Skonczylam Stiega, Ogladalam Scrubsow. Pomalowalam paznokcie.
Nie sprzatalam i nie gotowalam, na tym polega glowny urok tych dwoch minionych dni.

A wieczorem poklocilam sie z Dzieckiem. No bo czy wolno malowac czarnym flamastrem po podlodze? No dobra, weekend byl udany bo nic nie robilam, pieknie. Wstyd mi za taka postawe.

Jestem wdzieczna Szwecji po raz drugi, za to ze dostarczyla mi niezwykle przyjemnych przezyc czytelniczych na 6 tygodni. Czyli za Stiega Larssona jestem wdzieczna. I za Krystyne corke Lawransa tez. I za Dzieci z Bullerbyn. Muminki i Pipi nie tak bardzo.

A teraz jest poranek poniedzialkowy i mam 15 minut zanim bede musiala obudzic Dziecko i biec do roboty. Porozkoszujmy sie ta chwila. Nie mam kawy bo szkoda mi cennych minut w kuchni, ale za to mam blogaska, nowa fryzure i pomalowane paznokcie.
I czekaja mnie dwa dni szkolenia wiec nic nie bede pisac.

Komentarze

  1. Krysia16 listopada 2009 08:38

    Aż dwa dni bez Twojego blogaska!!?? Nie rób mi tego Córeczko, ja jestem też od niego uzależniona. Jak dobrze, że nie gotowałaś, mama nr 2 dostarczy Ci zasadniczą część obiadu od mamy nr 1. (prawda, że numeracja prawidłowa).

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

System update

Dziewczyny z MbL mi przypomniały, że mam bloga i blogerskie alter ego. Z tej to okazji pomyślałam, że może mały updejt spraw, z którymi ostatnio muszę dawać sobie radę: - bezsenność, obrażalstwo i zazdrość Dziecka - ciężar 50 zaręczynowych diamentów - rozterki z cyklu, co mam dziś zblendować w moim ukochanym vitamixie (tak, Unold numer dwa też pojechał do reklamacji i nie chcę go już oglądać. Sprzedałam nerkę i kupiłam vitamixa, pfff) - jak się zabrać za subjuntivo - interaktywne kampanie marketingowe. Ale spoko, ze wszystkim daję radę :)
Czytaj więcej

Zwierzątka

Prowadzę wojnę z molami, takimi od kaszy, i przegrywam. Zaczęłam ekologicznie i humanitarnie, od posprzątania, octu i pieprzu. Zwierzątka poczuły sie dobrze i bezpiecznie i zaczęły się mnożyć na potęgę. No to zrezygnowałam z humanitarnie. Zaczęłam je ekologicznie wybijać, klap-klap i wrzucać do śmieci organicznych. Widocznie mole nie mają świadomości zbiorowej, bo te nie wyklaskane nadal się pięknie mnożyły. Unia marzy o takim przyroście naturalnym! Wobec ewidentnego braku sukcesów, mimo wyjątkowo wysprzatanych szafek kuchennych, wciąż znajdowałam białe robale w herbacie owocowej i orzechach. Nie pomogły klipsy na torebkach, zakręcane słoiki, puszki i szafki spryskane octem a następnie posypane pieprzem mielonym. Odwiesiłam dumę, honor i zasady na hak i kupiłam pułapkę Rajd nasaczoną dobrą przemysłową chemią owadobójczą dedykowaną molom. Pułapki są duże i lepkie i montuje sie je na wewnętrznej stronie drzwiczek. Z chwilą zawieszenia mole przestały się objawiać. Przez pierwszy tydzień ...
Czytaj więcej

Dawno dawno temu

Obraz
Dziś o przemijaniu. Zachciało mi się pogrzebać w fotografiach. Takich starych, wydrukowanych na papierze błysk 10x15. Bardzo starych. Z liceum. Z czasów przedwarszawskich, przedpracowych, przeddzieciowych, przedkredytowych, przedzmarszczkowych. Wakacje były wtedy zawsze w lecie i trwały 2 miesiące, a na Mazurach było czysto i miejscami zupełnie pusto. Moi dziadkowie żyli, mój ojciec miał fale we włosach, a ja chodziłam w glanach i bez makijażu. Nie mogę uwierzyć, że nie lubiłam wtedy moich włosów. Sądziłam na dodatek że jestem gruba. Oczywiste było, że moje życie może się potoczyć według milionów zupełnie niebanalnych scenariuszy i że na pewno nie popełnię klasycznych błędów dorosłych. Grzebanie w przeszłości to ryzykowna sprawa. Niechcący wywołałam ducha z przeszłości, uchyliły się drzwi nie otwierane od dawna i powiało starym smutkiem. Bardzo mi dziś samotnie w związku z tym. Garnę się do ludzi i pozwalam sobie na więcej lenistwa niż zwykle.
Czytaj więcej