Remont cz. 2

No to sie zaczelo na calego. Pylu mam tyle, ze moglabym zalozyc prywatna plaze w moim wloskim apartamiento.
W zasadzie nie oplaca sie sprzatac. Trzeba jakos otrzepywac rzeczy (np. kostke cukru) z pylu przed uzyciem. Do dzis lozko bylo wyspa bezpylowa, ale dzis koniec tego dobrego. Spimy w pyle.
Tylko na Dziecku ta sytuacja nie robi wrazenia. Pozostali czlonkowie rodziny chodza lekko podkurwieni. Ja staram sie zachowywac optymizm i dawac rade, ale czasem mi ciezko kiedy wszyscy wokol pietrza problemy. Z jednej strony slysze "to sie nie da, tak nie bedzie dobrze, to mozna bylo jakbys powiedziala wczesniej", a z drugiej "a kiedy bedzie podlaczony telewizor, ja juz chce normalnie pracowac, a ile dni/godzin/minut ten remont potrwa, bo ja mam czarne wizje ze jeszcze trzy dni"!
Ale, dzis sukces - zdobylam oswietlenie typu led za akceptowalna cene. No bo oferta sklepu spotline mnie rozwalila - 230 zl za maly punkcik swiatla. Toz lepiej swiatelka choinkowe sobie zamontowac. Tymczasem w budach na bartyckiej szumnie zwanych centrum budowlanym (chyba ze budowlany od bud) wspomniana kwote nabylam piec lampeczek, transformator, kinkiet i zarowke.
Poza tym jest jako taki plan remontu. Damy rade. A w czwartek schody!

Lece spac szybko.

PS. Mamus nie martw sie, masz duza kochajaca rodzine. Nie warto zadawac sie z malostkowymi i zawistnymi.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

System update

Dziewczyny z MbL mi przypomniały, że mam bloga i blogerskie alter ego. Z tej to okazji pomyślałam, że może mały updejt spraw, z którymi ostatnio muszę dawać sobie radę: - bezsenność, obrażalstwo i zazdrość Dziecka - ciężar 50 zaręczynowych diamentów - rozterki z cyklu, co mam dziś zblendować w moim ukochanym vitamixie (tak, Unold numer dwa też pojechał do reklamacji i nie chcę go już oglądać. Sprzedałam nerkę i kupiłam vitamixa, pfff) - jak się zabrać za subjuntivo - interaktywne kampanie marketingowe. Ale spoko, ze wszystkim daję radę :)
Czytaj więcej

Zwierzątka

Prowadzę wojnę z molami, takimi od kaszy, i przegrywam. Zaczęłam ekologicznie i humanitarnie, od posprzątania, octu i pieprzu. Zwierzątka poczuły sie dobrze i bezpiecznie i zaczęły się mnożyć na potęgę. No to zrezygnowałam z humanitarnie. Zaczęłam je ekologicznie wybijać, klap-klap i wrzucać do śmieci organicznych. Widocznie mole nie mają świadomości zbiorowej, bo te nie wyklaskane nadal się pięknie mnożyły. Unia marzy o takim przyroście naturalnym! Wobec ewidentnego braku sukcesów, mimo wyjątkowo wysprzatanych szafek kuchennych, wciąż znajdowałam białe robale w herbacie owocowej i orzechach. Nie pomogły klipsy na torebkach, zakręcane słoiki, puszki i szafki spryskane octem a następnie posypane pieprzem mielonym. Odwiesiłam dumę, honor i zasady na hak i kupiłam pułapkę Rajd nasaczoną dobrą przemysłową chemią owadobójczą dedykowaną molom. Pułapki są duże i lepkie i montuje sie je na wewnętrznej stronie drzwiczek. Z chwilą zawieszenia mole przestały się objawiać. Przez pierwszy tydzień ...
Czytaj więcej

Dawno dawno temu

Obraz
Dziś o przemijaniu. Zachciało mi się pogrzebać w fotografiach. Takich starych, wydrukowanych na papierze błysk 10x15. Bardzo starych. Z liceum. Z czasów przedwarszawskich, przedpracowych, przeddzieciowych, przedkredytowych, przedzmarszczkowych. Wakacje były wtedy zawsze w lecie i trwały 2 miesiące, a na Mazurach było czysto i miejscami zupełnie pusto. Moi dziadkowie żyli, mój ojciec miał fale we włosach, a ja chodziłam w glanach i bez makijażu. Nie mogę uwierzyć, że nie lubiłam wtedy moich włosów. Sądziłam na dodatek że jestem gruba. Oczywiste było, że moje życie może się potoczyć według milionów zupełnie niebanalnych scenariuszy i że na pewno nie popełnię klasycznych błędów dorosłych. Grzebanie w przeszłości to ryzykowna sprawa. Niechcący wywołałam ducha z przeszłości, uchyliły się drzwi nie otwierane od dawna i powiało starym smutkiem. Bardzo mi dziś samotnie w związku z tym. Garnę się do ludzi i pozwalam sobie na więcej lenistwa niż zwykle.
Czytaj więcej