Zeby mi sie chcialo tak jak mi sie nie chce

Od niezliczonej ilosci tygodni, w kazdy weekend gdzies wyjezdzam. Ale mi fajnie!
Co piatek sie pakuje i co niedziela wieczor rozpakowuje. Potem przez caly poniedzialek piore (znaczy przed i po pracy, pfff), rozwieszam, skladam. I juz od srody zaczynam kombinowac ktorych ubran i pieluch nie uzywac, aby juz w piatek moc je od nowa wsadzic do walizy.
No.
Ze juz nie wspomne od ilu tygodni nie bylam na silowni. W zasadzie odkad sie do niej zapisalam. A wanne mylam jakos pozna zima. A posciel zmienialam na Wielkanoc. Ale dosc juz o mnie.
Chcialoby sie z Dzieckiem pojsc na plac zabaw.

No. Ale nie. Ja jade. Nie jest zle tam gdzie jade, absolutnie. Ale to jechanie..... Wpasowac sie z drugim sniadankiem pomiedzy te pakowania, z drzemka, z czystym ubrankiem i pielucha. To prawdziwe wyzwanie logistyczne. Ale daje rade, co mam nie dac.

No wiec dzis oddalam sie we wladanie mojej irracjonalnej prawej polkuli mozgowej. I w ten sposob pije sobie spokojnie kawusie po chorwacku przy blogasku, nie wykapana i nie spakowana. Dziecko hasa w najlepszej pieluszce i jak zaraz pojdzie spac, to sie nie zestresuje. Moze pojade jutro?
Boszszsz, za tydzien znow musze jechac.

Kto ma dosyc mojego narzekania, to prosz, nie jestem jedyna matka ze schizofrenia.



Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

System update

Dziewczyny z MbL mi przypomniały, że mam bloga i blogerskie alter ego. Z tej to okazji pomyślałam, że może mały updejt spraw, z którymi ostatnio muszę dawać sobie radę: - bezsenność, obrażalstwo i zazdrość Dziecka - ciężar 50 zaręczynowych diamentów - rozterki z cyklu, co mam dziś zblendować w moim ukochanym vitamixie (tak, Unold numer dwa też pojechał do reklamacji i nie chcę go już oglądać. Sprzedałam nerkę i kupiłam vitamixa, pfff) - jak się zabrać za subjuntivo - interaktywne kampanie marketingowe. Ale spoko, ze wszystkim daję radę :)
Czytaj więcej

Zwierzątka

Prowadzę wojnę z molami, takimi od kaszy, i przegrywam. Zaczęłam ekologicznie i humanitarnie, od posprzątania, octu i pieprzu. Zwierzątka poczuły sie dobrze i bezpiecznie i zaczęły się mnożyć na potęgę. No to zrezygnowałam z humanitarnie. Zaczęłam je ekologicznie wybijać, klap-klap i wrzucać do śmieci organicznych. Widocznie mole nie mają świadomości zbiorowej, bo te nie wyklaskane nadal się pięknie mnożyły. Unia marzy o takim przyroście naturalnym! Wobec ewidentnego braku sukcesów, mimo wyjątkowo wysprzatanych szafek kuchennych, wciąż znajdowałam białe robale w herbacie owocowej i orzechach. Nie pomogły klipsy na torebkach, zakręcane słoiki, puszki i szafki spryskane octem a następnie posypane pieprzem mielonym. Odwiesiłam dumę, honor i zasady na hak i kupiłam pułapkę Rajd nasaczoną dobrą przemysłową chemią owadobójczą dedykowaną molom. Pułapki są duże i lepkie i montuje sie je na wewnętrznej stronie drzwiczek. Z chwilą zawieszenia mole przestały się objawiać. Przez pierwszy tydzień ...
Czytaj więcej

Dawno dawno temu

Obraz
Dziś o przemijaniu. Zachciało mi się pogrzebać w fotografiach. Takich starych, wydrukowanych na papierze błysk 10x15. Bardzo starych. Z liceum. Z czasów przedwarszawskich, przedpracowych, przeddzieciowych, przedkredytowych, przedzmarszczkowych. Wakacje były wtedy zawsze w lecie i trwały 2 miesiące, a na Mazurach było czysto i miejscami zupełnie pusto. Moi dziadkowie żyli, mój ojciec miał fale we włosach, a ja chodziłam w glanach i bez makijażu. Nie mogę uwierzyć, że nie lubiłam wtedy moich włosów. Sądziłam na dodatek że jestem gruba. Oczywiste było, że moje życie może się potoczyć według milionów zupełnie niebanalnych scenariuszy i że na pewno nie popełnię klasycznych błędów dorosłych. Grzebanie w przeszłości to ryzykowna sprawa. Niechcący wywołałam ducha z przeszłości, uchyliły się drzwi nie otwierane od dawna i powiało starym smutkiem. Bardzo mi dziś samotnie w związku z tym. Garnę się do ludzi i pozwalam sobie na więcej lenistwa niż zwykle.
Czytaj więcej